-G- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
-G- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları GALI:Kalın, Hediye, bağış, çehiz GALIN: Hediye, çehiz GAMAĞ: Bütünlük, bütün, tüm GARA: Kara GARACU: Sivil, resmi olmayan GARGILI: Kargılı, mızraklı GASPAK: Süslü, müzeyyen GAYIR: (Kayır) 1- Taraf, destek, kayırma 2- Lütuf, ihsan, hediye GAYURMUŞ: Kayırmış GAZAN: (Kazan) 1- Kazanma, kazanç, üstünlük 2-
-H- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
-H- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları NOT: Türkçe’de h harfi yoktur. Ancak zamanla “K” harfi ile başlıyan bazı kelimeler H harfi ile başlamıştır. HAN:1- Devlet başkanı 2- Kağana bağlı, özerk devlet başkanı 3- beylik başkanı, yönetici HANIM: 1- Han’ın dişisi 2- Soylu kadın 3- Han’ın evdeşi (Hatun) 4-
(I-İ) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
(I-İ) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları IDAÇU: Muhafız, koruma IDUĞ: (Iduk) Kutsal, tanrısal IĞAÇ: 1- Ağaç, ağaçlıklı bölge 2- Fersah IĞAR: Kıymetli, ağır IĞDIR: 1- İyi, hoş, hoşluk 2- Yetkin, ehil IĞIRCIK: Fecir ILAÇIN: Laçin, şahin kuşu ILANKU: 1- Kıvrak, atletik 2- Ulu, Ululanmış, yüce ILDIR: 1- Ürküt,
-K- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
-K- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları KAAN:(Kagan) Kagan sözcüğünün Moğol ağzındaki söylenişi KABA: Büyük, iri, şişkin KABAK: 1- Kapalı, kabuklu 2- Kabarık KABAL: Kapalı, zindan, mahpus KABAMIŞ: Kapalı, güçlü, mahfuz KABAN: 1- Kapan, kapıcı 2- Kabarık, asi, isyankar 3- Dik yokuş KABAR: 1- Kabarık, asi, kabadayı 2- Kapan
-M- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
-M- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları MAMAK:Sakin, kendi halinde MAMAY: Sakin, munis MAMIŞ: 1- Saygılı, söz dinler 2- Saygı MANAS: 1- Huy, mizaç 2- Heybet, heybetli MANAY: Saha, bölge, mıntıka MANÇO: Mengü, sonsuz MANÇU: Mengü, sonsuz MANGALAY: 1- Alın, yüz, cephe 2-Süvari, iyi ata binen MANGU: Mengü, bengü,
(O-Ö) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
(O-Ö) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları OBA:1- Yurt, mekan, mesken,diyar, çadır, mahalle 2- kabile, aşiret OBAR: Ev, baraka OBEN: 1- Genç aygır 2- Erkek deve yavrusu OBULAZ: (Oblas, oflas) 1- Gözü pek, atılgan 2- Alicenap, yüce gönüllü. OBUT: Şeref, haysiyet OBUZ: Kaynak, menba OCAK: (Otak, odak) Ateşlik, ateş
-P- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
-P- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları PARS:Leopar PARSAK: 1- Acıma duygusu, merhamet 2- Porsuk PAŞA: Baş komutan, general. ( Bu sözcük, bazı dilbilimcilerimize göre, Baş-Şad, bazılarına göre de Baş- Ağa birleşimi ve zamanla ağız değişimiyle bu biçime gelmiştir. PEÇEN: Çayır, çimen, çayırlık, otlak PEÇENEK: 1- Otlak, çayırlık 2-
-T- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
-T- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları TABAN:1- Tapan, tapınan 2- Temas, dokunma, vurma 3- Dizi, sıra, kafile TABAR: 1- Tapan, tapınan 2- Vuran, döven, dövüşçü TABGAÇ: 1, Dövüşçü, kavgacı 2- Ulu, saygıdeğer, muhterem 3- Tapıcı,tapınıcı TABIN: (Tapın) İbadet TABKI: Vicdan TABU: (Tapı, tapu) Kutsanmış, kutlu yapılmış, tapılacak duruma
(U-Ü) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
(U-Ü) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları UBUT:Ar, edep, tevazu, alçak gönüllülük UC: Uç, sınır UCAS: İddia, bahis UCUD: Yeryüzü, dünya UCUN: Uçta, sınırda, kenarda, uçbeyi UÇ: 1- Son, bitim, sınır, kıyı 2- Aşırılık, ekstrem 3- Herhangi bir nesnenin sivri kısmı 4- Ordu kanadı, kol, cenah UÇA: 1- Koruma,
-V- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
-V- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları VAR:(Bar) Oluş, ortaya çıkış, doğuş VARAK: Menzil, varılacak yer VARAN: 1- Varlıklı, zengin 2- Sonuca ulaşan, eren VARGI: 1- Varılan yer, sonuç 2- mal, mülk VARIM: 1- Servet, mal, mülk 2- Evlilik çağına gelmiş kız VARIMLU: Evlilik çağına girmiş kız VARIŞ: Menzil,
-Y- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları
-Y- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları YABA:(Yapa, yapu) 1- Yapı, oluşum 2- Alet, edevat YABAGU: Yabgu, genel vali YABALAK: (Yablak) Dayanıklı, metin, mütehammil YABAN: 1- Yabancı, yabani, vahşi 2- Yapan, yapıcı YABAY: Yapay, yapan, yapıcı, yapılmış YABGU: 1- Üst düzey yönetici, genel vali 2- Merkeze bağlı, özerk, bölge
