Adı Olmayan Şiirler – 1 (Mehmet Akif Ersoy)
Adı Olmayan Şiirler – 1 (Mehmet Akif Ersoy) ‘Hurriyeti aldik! ‘ dediler, gaybe inandik; ‘Eyvah, bu bazicede bizler yine yandik! ‘ Cem’iyyete bir firka dedik, tefrika cikti: Sapsaglam iken milletin erkanini yikti. ‘Turan ili’ namiyle bir efsane edindik; ‘Efsane, fakat, gaye! ‘ deyip az mi didindik?
Adı Olmayan Şiirler – 2 (Mehmet Akif Ersoy)
Adı Olmayan Şiirler – 2 (Mehmet Akif Ersoy) Sabah iskambil atar kahvede, aksam domina… ………. Koylunun bir seyi yok, sihhati, ahlaki bitik; Bak o sirtindaki mintan bile tiftik tiftik. Bir kemik, bir deridir olmedi kaldiysa diri; Nerde evvelki refahin ancak onda biri? Dam cokuk,
Adı Olmayan Şiirler – 3
Adı Olmayan Şiirler – 3 (Mehmet Akif Ersoy) ‘Hic bilenle bilmeyen bir olurmu? ‘ (Kuran-i Kerim) Olmaz ya… Tabii… Biri insan, biri hayvan! Oyleyse denilen yuz karasindan Kurtulmaya azmatmeli bastan basa millet. Kafi degilmi, yoksa bu son ders-i felaket? Son ders-i felaket neye mal oldu?
Adı Olmayan Şiirler – 4 (Mehmet Akif Ersoy)
Adı Olmayan Şiirler – 4 (Mehmet Akif Ersoy) Muslumanlik sizi gayet siki, gayet saglam, Baglamak lazim iken, anlamadim, anliyamam, Ayrilik hissi nasil girdi sizin beyninize? Fikr-i kavmiyyeti seytan mi sokan zihninize? Birbirinden muteferrik bu kadar akvami, Ayni milliyetin atlinda tutan islam’i, Temelinden yikacak zelzele, kavmiyettir.
