Ne İçindeyim Zamanın (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Ne İçindeyim Zamanın (Ahmet Hamdi Tanpınar) Ne içindeyim zamanın Ne de büsbütün dışında; Yekpare geniş bir anın Parçalanmış akışında, Bir garip rüya rengiyle Uyumuş gibi her şekil, Rüzgarda uçan tüy bile Benim kadar hafif değil. Başım sukutu öğüten Uçsuz, bucaksız değirmen; Içim muradıma ermiş Abasız, postsuz bir derviş;
Özlem (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Özlem (Ahmet Hamdi Tanpınar) Kime dokunsam sensin Kimi çağırsa dudaklarım… Başımın tacı, canım efendim. Görünmez çığlıklarımı gören Eğilmez başımı öpensin. Sen bir deniz derinliğisin Uslanmak bilmez kederler ülkesi… Coşup yağan fırtına sessizliğim Kül kedisi yorgunluğunda kalbim Masalcı ninesini arıyor |» “Ahmet Hamdi Tanpınar” Sayfasına Dön! « |
Raks (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Raks (Ahmet Hamdi Tanpınar) Tılsımlı çocuğu saf aydınlığın Bu kadın vücudu beyaz ve çıplak. Eşiğinde sanki sonsuz varlığın Her an değişiyor dönüp uçarak. Ve gülümseyerek öyle derinden Her lâhza başka şey ve hep kendisi Bir başka yıldızdan veya alevden Anın ve hareketin mucizesi. Arkasında ritmin geniş rüzgarı
Rıhtımda Uyuyan Gemi (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Rıhtımda Uyuyan Gemi (Ahmet Hamdi Tanpınar) Rıhtımda uyuyan gemi Hatırladın mı engini? Sert dalgaları, yosunu Suların uğultusunu? N’olur bir sabah vakti Çağırsa bizi sonsuzluk Birden demir alsa gemi Başlasa güzel yolculuk. Yırtılan yelkenler gibi Enginle başbaşa kalsak. Ve bir şafak serinliği İçinde, uykuya dalsak. Rıhtımda uyuyan gemi
Sabah (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Sabah (Ahmet Hamdi Tanpınar) Serin rüzgârlara pencereni aç! Karşında fecirle değişen ağaç, Bak, seyret ağaran rengini ufkun Mahmur gözlerinde süzülsün uykun. Bırak saçlarınla oynasın rüzgâr. Gümüş çıplaklığı bir başka bahar Olan vücudunu ondan gizleme. Ne varsa hepsini boyun, saç, meme, Esîrden dudaklar okşasın sevsin Mademki geceden daha güzelsin!
Selam Olsun !… (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Selam Olsun !… (Ahmet Hamdi Tanpınar) Selam olsun bizden güzel dünyaya, Bahçelerde hala güller açar mı? Selam olsun sonsuz güneşe, aya, Işıklar, gölgeler suda oynar mı? Hepsi güzeldi.Kar, tipi, fırtına, Günlerin geçişi, ardı ardına. Hasretsiz bir kanat şakırtısına, Mavi gökte kuşlar yine uçar mı? Uzak, çok uzağız şimdi
Sen ve Ben (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Sen ve Ben (Ahmet Hamdi Tanpınar) İçme, ilk yudumda zehirler seni Bahtın kadehime döktüğü şarap. Her akşam koynunda uyutur beni, Her sabah alnımdan öper ızdırap. Sen, yirmi yaşında bir baharsın ki Gölgende neş’enin rüzgârı eser. Düşünen alnımda benim her çizgi Baharı olmayan bir kışa benzer Sana ufuklar
Sonbahar (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Sonbahar (Ahmet Hamdi Tanpınar) Durgun havuzları işlesin bırak Yaprakların güneş ve ölüm rengi, Sen kalbini dinle,ufkuna bak. Düşünme mevsimi inleten rengi Elemdir mest etsin ruhunu Eser rüzgarların durgun ahengi. Yan yana sessizce mevsimle keder Hicrana aldanmış kalbimde gezin Esen rüzgarlara sen kendini ver. |» “Ahmet Hamdi
Yağmur (Ahmet Hamdi Tanpınar)
Yağmur (Ahmet Hamdi Tanpınar) Uyu! Gözlerinde renksiz bir perde, Bir parça uzaklaş kederlerinden. Bir ruh gülümsüyor gibi derinden, Mehtabın ördüğü saatler nerde? Varsın bahçelerde rüzgar gezinsin, Yağmur ince ince toprağa sinsin, Bir başka alemden gelmiş gibisin, Dalmış gözlerinle pencerelerde. |» “Ahmet Hamdi Tanpınar” Sayfasına Dön! « |
