Kara Bağ(r)’ım -Hocalı, Karabağ Türklerine- Karabağ’ım; Tarihin ötesindeki od yurdum. Yalım başlatıyordum dizelerimde, esaretinde. Sessizce haykırıyordum Türk yüreğimle. Kara bir kış, kara bir ocak alıp geçmişten, İz sürdüm bir kartal kanadında. Dağlığında geziniyor ulu erkim. Gözümde, gönlümde sonsuz uçmağımdır toprağın. Adını yaşatıyorum, doluyor özlemim sınırında. Binlerce yılın zincir vurulmayan