Bahar (Cefer Cabbarlı) Novbahar oldu, Güneş şö’leleni nur saçır, Qar erir, seller axır, ot göyerir sehrade, Yeni çıxmış güle baxdıqca da bülbül dil acır, Gül budağına qonub neğme oxur azade. Dereler, dağlar, ağaçlar yaşıl, elvan her yan, Serbeser4 xel’eti-etlesle bezenmiş gülsen. Bu ne qüdret ki, ona olmamaq olmaz heyran!