Mehmet Emin Yurdakul (Görüntülemek istediğiniz başlığa dokunun…) Mehmet EminYurdakul’un Hayatı Mehmet Emin Yurdakul (Hayatı) Şiirlerinden Örnekler Benim Ömrüm Benim Şiirlerim Bırak Beni Haykırayım Cenge Giderken Şair Not: İçerik, internetten alıntılanarak derlenmiştir… |» “Yazarlar ve Şairler” Sayfasına Dön! « |
Mehmet Emin Yurdakul (Hayatı) 13 Mayıs 1869’da İstanbul’da doğdu. 14 Ocak 1944’te İstanbul’da yaşamını yitirdi. Zincirlikuyu Mezarlığı’nda toprağa verildi. Milli Edebiyat ve Türkçülük akımının önde gelen temsilcisi. Mektebi Mülkiye’nin idadi bölümünden ayrıldı. Devlet memuru oldu. İttihat ve Terakki Cemiyeti’ne girdi. Şiirleriyle İstanbul hükümetini eleştirince 1907’de Erzurum rüsumat nazırlığına atanarak
Benim Ömrüm (Mehmet Emin Yurdakul) Genç çağdaydım, kendimi bir dikenli yolda buldum; Hıçkırıklar işittim, gül ve bülbül bağlarından. Felâketler topladım, Anadolu dağlarından; Uzun sazlı Âşıklar diyarında şair oldum. Ezgi koydum, âhlarla, figanlarla Türk şi’rine, Öz dilimle haykırdım, “Ey milletim, uyan!” diye; Viran yurdun dolaştım, bir şehrinden
Benim Şiirlerim (Mehmet Emin Yurdakul) “Sen kalbsizsin; hani senin gençliğin hayatı? “Aşklarım mı? Bir nefeste solabilen bu şeyler, “Bir yanar-dağ ateşiyle kömür gibi karardı; “Şimdi ise yerlerinde bir sıtmalı yel eser. “Evet, benim her şi’rimde yılan dişli diken var; “Sizler gidin bal verecek yeni açmış gül
Bırak Beni Haykırayım (Mehmet Emin Yurdakul) Ben en hakîr bir insanı kardeş sayan bir rûhum; Bende esîr yaratmayan bir Tanrı’ya îman var; Paçavralar altındaki yoksul beni yaralar; Mazlumların intikamı olmak için doğmuşum. Volkan söner, lâkin benim alevlerim eksilmez; Bora geçer, lâkin benim köpüklerim kesilmez. Bırak
Cenge Giderken (Mehmet Emin Yurdakul) Ben bir Türk’üm dinim, cinsim uludur Sinem, özüm ateş ile doludur İnsan olan vatanının kuludur Türk evlâdı evde durmaz, giderim. Bu topraklar ecdâdımın ocağı Evim köyüm hep bu yurdun bucağı İşte vatan! İşte Tanrı kucağı! Ata yurdun evlât bulmaz, giderim.
Şair (Mehmet Emin Yurdakul) Öc Şâiri’ne Tarih nankör değildir, bir hizmeti unutmaz; İstikbâlin vicdânı aşk istemez, kin tutmaz. Bana yirmi yaşımda ateş saçan bir sevdâ, İlk şi’rime altundan kanad veren o hulyâ Ak saçlarım altında yine alev saçacak. Milletinin ruhuyle feryad eden bir dudak O