İslam ahlak düşüncesinde insan; beden ve
ruharasındaki mücadeleye sıkışmış bir varlık olarak
görülmüş
tür. Bu; aslında, insanın ahlaki mükemmelliğe
ulaşmasını ve
allah'a yakınlaşmasını önleyen bedenî ve
dünyevi tutkuların bağımlılığından kurtulması anlamında
bir özgürlük mücadelesidir. Kuşeyrî'nin, hürriyeti Allah'a
kayıtsız şartsız tam kulluk olarak tanımlaması temelde
bununla ilişkilidir.
Bu parçadan hareketle aşağıdakilerden hangisi söylenebilir?