ağaç Anam
(Vüsal Nuru)
Yerlə göy arasında körpü ağac,
yer üzünə mənki səndən kecdim gəldim,
Məni doğan, anam ağac, Tük oğlunam
Göy üzündən tanrı nurun icdim, gəldim.
Ucalığı səndən aldım-
başım göydə,
Soyum ulu,
köküm dərin, anam ağac
Ürəyimdi yarpaq yarpaq budağında,
Sərtliyindi,
qürurumda, anam ağac!
Oğuiz oğlun,
Oğuz yavrun mənəm, mənəm,
Bənziyirəm sənə sanki sənəm, sənəm
Döyüşlərdə kecdi günüm, kecdi sənəm
Tapınmağa
səni qibəm secdim, gəldim.
Kölgə verdin,
kölgələndim,
kölgə saldım.
Daşıdılar daşım kimi kölgəmi də.
Köcə-köcdü
köcən köcdü,
hara köcüm
Anam ağac, qucağına qacdım, gəldim.
Qardaşlarım
pərən-pərən
hayla gəlsin,
Budaqların dolaşmasın öyrət bizə
Orman kimi yaşamasın öyrət bizə.