AHMET FAKÎH

Çarh-nâme ve Kitâbu Evsâf-ı Mesâcidü'ş-Şerîfe isimli eserlerin şairi olarak tanınan Ahmet Fakîh'in gerçek hüviyeti henüz belirlenememiştir. Zira çoğu 13. yüzyılda yaşamış 5 farklı Ahmet Fakîh bulunmaktadır. Bununla beraber bu sayı belli kısaslar dâhilind
e ikiye indirilebilir.
Ahmet Fakîhlerden birincisi ‘Kutbu'l-Budelâ' olarak tanınan Ahmet Fakîh'tir. Mevlânâ'nın babası sultan Bahaüddin Veled'e intisap etmiş, onun öğrencileri arasında olmuştur. Daha sonra cezbeye kapılmış, bir müddet dağlarda dolaşmıştır. Hocasının ölümünden sonra şehre dönmüş ve meczup bir tavırla yaşamaya devam etmiştir.
Ahmet Fakîhlerden ikincisi ise ‘Hâce, Hâce-i Karamanî veya Hoca Kara Fakîh isimleriyle anılan ve Sehi Bey tezkîresinde adı geçen kimsedir. ‘Kitâbu Evsâf-ı Mesâcidü'ş-Şerîfe' eserinden anlayabildiğimiz kadarıyla bu kitapların müellifi düzenli bir yaşayışı bulunan, şeraitin emirlerine riayet etmeye gayret gösteren, cezbe halinden uzak bir kimsedir. Bu bakımdan bu eserlerin ikinci Ahmet Fakîh'e ait olma ihtimali yüksektir.

Ahmet Fakîh'in Eserleri:
1. Çarh-nâme:
100 beyitlik bir kaside olan Çarh-nâme ‘mefâîlün-mefâîlün-feîlün' kalıbıyla yazılmıştır. Metnin tamamı elimizde değildir. 17 beyitlik kısmı ihtiva eden yaprak kaybolmuştur. Şair bu eserinde dünyanın faniliğini, ahlak güzelliğinin önemini vurgulamıştır. Bu bakımdan eser bir nasihat-nâme özelliği taşır.

Ahmet Fakîh'e atfedilen ikinci eserdir. Tek nüshası British Museum'dadır. Diğer eseriyle aynı kalıpta yazılmıştır. Elimizdeki metin 339 beyitten ibarettir. Mesnevî nazım şekliyle kaleme alınmıştır. Bu tek nüshanın eksikleri olduğu da anlaşılmaktadır.
Ahmet Fakîh eserini bir bölük arkadaşıyla hacca gittikten sonra yazmıştır. Hac esnasında gezdiği yerleri dikkatle gözlemlemiş ve hacca gidemeyenleri düşünerek bu eseri oluşturmuştur
.