Amuderya’ya Çağırış
(Almas Yıldırım)
Amuderya, beni al,
O cesur dalgaların koynuna sal!..
Amuderya, dinle:
Ben senin derdinle,
Genç iken çekmekteyim hicrinle yas,
Amuderya, beni al, bağrına bas!..
Gel avut tuğyanımı
Sen duyarsın ki benim isyanımı,
Ben dedim, ah, deli coşkun Hazer’e,
Git kucaklaş ve yâr ol!..
Ben dedim ülkeleri
Güldüren bir bahar ol!..
Demedim, buzlu şimal isteğine,
Uyarak, bizden uzak
Bir yere dol!…
Sert esen kanlı şimal,
Seni hem etti mi kul?
Keserek yollarını,
Bağlayıp kollarını,
Seni de etti köle?
Amuderya, neye bes
Vermiyorsun bana ses,
Neye bes, dalgaların geliyor isyanla dile?
Söyle! Göz yaşları, kan sesleri boğmuş mu seni,
Koca şark dağları kan yutmaya doğmuş mu seni?
Yok, yok artık döndür
O kuduz sellerini,
Boyasın al kana ya al çiçeğe
Doğma Türk ellerini,
Atılıp fırtınadan fırtınaya,
Çiğne, zincirini kır,
Sana en doğruca yol, işte budur!..
Gene koy, hükmeylesin Türk ağzı,
Oğuzun yazdığı ferman kâğızı!..
Amuderya, beni al,
Kopacak fırtınanın koynuna Sal,
Sen bırak düşmanı girsin kanıma,
Kana girmek yaraşır öz şanıma,
Bes neden korku duyup ürkem ben?
Atamın oğlu yiğit Türkem ben!..