Bakü
(Almas Yıldırım)
Bir zamanlar adına aşk okudum illere,
şimdi artık kalbimin içinde inle Bakü…
Uğrunda çarpışanlar kolları bağlı gitti,
Ben yanarak kül oldum senin derdinle Bakü..
Bir gün istiklâl dedin, biz atıldık kavgaya,
Sen bağrında kanlı bir yer açtın Moskova’ya,
Kim dedi çevrilesin leş kokan bir yuvaya,
Kim dedi bir müjikin emrini dinle Bakü?..
Dünyanın ateş dolu sinesi benim diye,
Ilk olarak ateşi sundun Promete’ye,
O zincirlendi Kaf’a, sana can diye diye,
Gömüldü gönüllere aşkı, seninle Bakü…
Sen zümrüt bir taç iken bizim koca Kafkas’a,
Düşmana sevinç verdin, bizi düşürdün yasa,
Aşkını kanla boğdu, ben dost mu deyim Rus’a
Odlu göğsüm bir taç iken bizim koca Kafkas’a,
Yanarken “Sebayelde” her akşam yeşil mayak,
Yolumu senelerle bekleyen annem uyak,
Talihe bak, uzaklar yakın, yakınlar uzak,
Uzak dağlar ardından gel beni dinle Bakü.