BEŞ HECECİLER
Şiire aruz ölçüsüyle başlayan, aşk ve tabiat şiirleri yazan,Milli edebiyat döneminde ise, bu topluluğun ilkelerini benimseyen beş şairin oluşturduğu topluluktur.Ziya Gökalp ve Ömer Seyfettin’in başlattıkları “Yeni Lisan” hareketinin etkisiyle yabancı sözcüklerden arınmış bir dille şiir yazmaya yöneldiler. Türkçülük fikrini benimseyen bu beş şair, cumhuriyet döneminde çeşitli alanlarda etkinliklerini sürdürmüşlerdir.Düzyazı cümlesini şiire aktardılar. Düz yazımızdaki söz diziminin şiirlerde de görlemesi Beş Hececiler’de rastlanan bir özelliktir.
Hecenin Beş Şairi, şu isimlerden oluşur:
Yusuf Ziya Ortaç, Faruk Nafiz Çamlıbel, Orhan Seyfi Orhan, Halit Fahri Ozansoy, Enis Behiç Koryürek.

Faruk Nafiz Çamlıbel (1898–1973)
Şiire aruzla başladı, heceyle yazdığı şiirleriyle tanındı.Beş Hececiler arasında en başarılı şairdir.Şiirlerinde ulusal kaynaklara yönelmiştir.Memleketçi edebiyatın önde gelen isimlerindendir.Şiirindeki düşüncelerin kaynağını “Anadolu kültürü, geçmişe saygı, medeni gelişme, milli değerlere bağlılık” oluşturur.Şair, Anadolu’yu gördükten sonra konusunu halkın hayatından alan, halk söyleyişini andıran yapıtlar vermiştir.”Suda Halkalar” aruzla; “Çoban Çeşmesi, Bir Ömür Böyle Geçti” yapıtlarında ise heceyle yazdığı şiirlerini toplamıştır.Manzum ve mensur tiyatroları vardır.
Eserleri
Roman: Yıldız Yağmuru
Şiir: Çoban Çeşmesi, Dinle Neden, Suda Halkalar, Bir Ömür Böyle Geçti, Han Duvarları.
Tiyatro: Canavar, Akın, Özyurt, Yayla Kartalı

Yusuf Ziya Ortaç (1895–1967)
Orhan Seyfi’yle edebiyat ve mizah dergisini çıkarır.”Şair” dergisini ise tek başına yayımlar.Şiire aruzla başladı, daha sonra heceye yöneldi.Heceye yönelmesinde Ziya Gökalp’in etkisi büyüktür.Dili yalın ve akıcıdır. Çocuk edebiyatımıza “Kuş Cıvıltıları” adlı eseriyle katkıda bulunmuştur.Akbaba dergisindeki yazıları ile mizah dalında tanınmıştır.Şiirlerinin yanı sıra nesirleriyle de tanınmıştır.Binnaz adlı oyunu hece ölçüsüyle yazılmış manzum bir piyestir.
Eserleri
Roman: fieker Osman, Kürkçü Dükkânı, Sarı Çizmeli Mehmet Ağa

Orhan Seyfi Orhon (1890 – 1972)
Sanatında bireysellik ön plandadır. Ahenge önem vermiştir.Şiirlerinde duru bir Türkçe kullandı.
Eserleri
Roman: Çocuk Adam
Şiir: Fırtına ve Kar, Peri Kızı ile Çoban Hikayesi, Gönülden Sesler, O Beyaz Bir Kuştu
Mizah–Hiciv: Asrı Kerem, Düğün Gecesi
Fıkra: Kulaktan Kulağa

Halit Fahri Ozansoy (1891–1971)
Aruzla yazdığı şiirlerle adını duyuran şair, Yeni Mecmua adlı dergide ise hece ile şiirler yazdı.Şiirlerinde günlük konuşma dilini kullana sanatçımız Aşk ve Ölüm temalarını sıklıkla işlemiştir. Bireyselliği tercih eden Ozansoy “Aruza Veda” şiirleriyle heceye yönelir.
Eserleri
Şiirleri: Cenk Duyguları, Bulutlara Yakın Efsaneler ,Bulutlara Yakın Gülistanlar, Balkonda Saatler, Sulara Dalan Gözler, Sonsuz Gecelerin Ötesinde
Romanları: Sulara Giden Köprü, Aşıklar Yolunun Yolcuları
Oyunları: Baykuş, Sönen Kandiller, On Yılın Destanı, Bir Dolaptır Dönüyor.
Anıları: Edebiyatçılar Geçiyor

Enis Behiç Koryürek (1892–1949)
Şair, ilk dönem şiirlerini Servet–i Fünuncuların etkisiyle aruzla yazar, ikinci dönem şiirlerinde ise Ziya Gökalp’in etkisiyle heceye yönelir.Balkan Savaşı yılları onun edebiyat hayatının ayrılmaz bir parçasıdır.Doğal olarak şiirlerinde milli duygular ön plandadır. Daha sonraları 1. Dünya Savaşı ve Kurtuluş Savaşı yılları onu milli heyecanla
yüklü epik şiirler yazdırmaya yöneltir.
Eserleri
Şiir: Miras, Güneşin Ölümü, Varidat–ı Süleyman