Bilmem ki…
(Almas Yıldırım)
Oğulum Azer’e
Gün gelip te son vadeler yetince,
Kahrolası bu ayrılık bitince,
Bahçemizde sarı bülbül ötünce,
Isteklerim olacak mı, bilmemki!…
Gün süslerken alnındaki nakışı,
Ben ardınca tırmanırken yokuşu,
Dağlara saldığım özlemin kuşu,
Gelip seni bulacak mı, bilmem ki!..
Kavuşurken yurt bayrağıma, düğüne,
Çalkanacak il öğüne öğüne,
Sen erince özlediğim o güne,
Benim ömrüm yetecek mi, bilmem ki!..