Çocuk psikolojisi etkileyen birçok faktör vardır. Bunlardan biri de anne ve babanın boşanması ile çocukta oluşan psikolojik durumdur. Bazı aile bireyleri anlaşamadığı durumlarda çocukları için dahi birbirlerine katlanamayacağı durumlarda yollarını ayırma kararı alırlar. Boşanma sonrası ilk 1-2 yıl kadar süreçte çocuklar ve eşlerde karmaşık psikolojik sorunlar ortaya çıkmaktadır. En belirgin özellikleri arasında okulda başarısızlık, saldırgan davranışlar ve söz dinlemeyen birey haline dönüşmesidir. Topluma ayak uydurmakta zorlanacak hale gelen çocuklar yaşlarına göre boşanmadan farklı ölçülerde etkilenmektedir. Örnek verecek olursak; 6-8 yaş arasındaki çocuklar boşanmadan fazlasıyla etkilenirken, 9-12 yaş arasındaki çocuklar boşanma durumuna anne ve baba gözü ile bakabiliyor ve bu durumdan kendilerini suçlu hissetmiyorlar. Küçük yaşta iken daha çok etkilendikleri için anne ve babanın birine saldırgan diğerine kızgın davranmaktadır. Az etkilendiği durumlarda yani yaşı 9-12 yaş aralığında iken ebeveynlerin birine bağlılık diğerine karışık duygular beslemektedir.
Böyle durumlarda anne mi yoksa baba mı seçim yapmakta zorlanırlar. Anne babası boşanmış çocuklar diğer çocuklara göre daha dikkatsiz, çekingen, kavgacı ve bağımlı olmaktadırlar. Ergenlik dönemindeki çocuklar boşanmaya farklı bakış açısından bakabilirken bazıları boşanmanın yasını tutar. Bu durumdan çok fazla etkilenen çocuklarda duygusal anlamda desteğe ihtiyaç duymaktadır. Bazıları sorumluluk üstlenmezken bazıları da ailede önemli bir yere sahip olmanın mutluluğunu yaşarlar. Anne ve babanın boşanması eğer çocuk 2 yaşına girmeden gerçekleşmiş ise o zaman çocuk ergenlik döneminde bir sorun yaşamamaktadır. Boşanma 3-5 yaş aralığında iken gerçekleşirse o zaman çocuklar ergenlik döneminde okulda başarısızlık ve saldırgan davranışlar sergilemektedir. Eğer anne ve babası boşandığında çocuk 6-12 yaş aralığında ise ergenlik döneminde okulu red etme gibi problemler yaşanmaktadır. Eğer kız çocuğu ise kadın kimliğini daha çok ön plana çıkarmaktadır. Aynı zamanda bu durumdaki çocuklardaki suçluluk oranı daha yüksek olmaktadır.
Cinsiyet, yaş ve duygusal durumlarına göre çocuklarda boşanma tepkisi farklılık gösterebilir. Yalnız tepki göstermeleri normalken burada dikkat edilmesi gereken tepkinin süreci ve şiddetidir. Böyle durumlarda çocuğunuza yaklaşımınız açık, anlayışlı ve yardımcı olma şeklinde olmalıdır.
tıkanmış bir ilişkinin devam etmesi mümkün olmadığı durumlarda oluşan boşanma çocuk açısından ailenin yok olması ebediyen kaybedilmesi anlamını taşıyabilir. Anne-baba-çocuk bağı sürse de aile artık yok olmuştur. Bu olay çocukta kayıp ve üzüntü duygularını yaşatır. Boşanma gerçekleştiği zaman çocuklar üzerinde ne derece de etkili olacağı ve bu durumun ne kadar süreceği birden çok etkene bağlıdır. Anne ve baba boşanma aşamasında çocuğuna dürüst davranmalıdır. Yaşanan süreç ile ilgili couklara basit ama net bilgiler verilmesi gerekmelidir. Boşanma ile yaşanacak değişikliğe alışmanın zaman alacağı ancak yeni düzen ile de aile içinde hayatın normal bir şekilde devam edeceği vurgulanmalıdır. Çocuklar anne ve babaları boşandıktan sonra çok fazla değişim yaşarlar. Yaşanılan değişimlerin daha az sarsıcı olması için günlük alışkanlıkları çok fazla değiştirmeden korunmaya çalışılmalı. Çocuklara karşı güvenilir ve tutumlu olmak doğru bir davranış olacaktır. Çocuklarınız her daim yanında olamasanız da kendisinden beklentinizi bilmelidir. Boşanma sonrası çocuklara yaklaşımınız “Sen nasıl istersen öyle…” şeklinde olursa bu çocuk üzerinde daha çok gerginlik ve tedirginlik yaratır. Gereksiz bir sorumluluk duygusu yaşarlar. Ebeveynler kadar çocuklar için de oldukça zor olan bu süreçte çocuk psikolojisine çok dikkat edilmelidir.