Burun
- Burun koku alma organıdır.
- Dıştan bir kabartı olarak görülen burnun içi geniş bir boşluktur.
- Buraya burun boşluğu denir. Burun boşluğunun iç yüzeyi epitel doku ile örtülüdür.
- Epitel dokuda koku alma hücreleri ve goblet hücreleri bulunur.
- Goblet hücrelerinden salgılanan mukus, burna giren havanın temizlenmesini ve nemlendirilmesini sağlar.
- Burun boşluğunda bulunan kıllar solunum havasındaki toz zerreciklerinin tutulmasını sağlar.
- Koku alma reseptürleri her iki burun boşluğunun en üst tarafından sarı bölge denilen küçük bir alanda bulunur.
- Koku reseptürlerini genişlemiş olan dendritlerine koku çamakçıkları denir.
- Koku çamakçıklarının uçlarından çıkan kirpikler mukus örtüsünün yüzeyine tutunur.
- Kalbur kemiğinin üzerinde koku soğanacağı bulunur.
- Koku reseptörlerinin aksonları kalbur kemiğini geçerek koku soğanacığına gelir. Burada sinir hücreleriyle sinaps yapar.
- Sarı bölgede bulunan reseptörler kemoreseptördür.
- Bu reseptörler mukus içinde çözünen molekülleri algılayabilirler.
- Koku reseptörleri çabuk yorulur. Bundan dolayı belirli bir koku sürekil olarak alınırsa bir süre sonra hissedilmez.
- Fakat aynı ortamda farklı bir koku ayırt edilebilir.
[biyoloji_2_ygs_lys]