Burun

• Burun koku alma organıdır.
• Dıştan bir kabartı olarak görülen burnun içi geniş bir boşluktur.
• Buraya burun boşluğu denir. Burun boşluğunun iç yüzeyi epitel doku ile örtülüdür.
• Epitel dokuda koku alma hücreleri ve goblet hücreleri bulunur.
• Goblet hücrelerinden salgılanan mukus, burna giren havanın temizlenmesini ve nemlendirilmesini sağlar.
• Burun boşluğunda bulunan kıllar solunum havasındaki toz zerreciklerinin tutulmasını sağlar.
• Koku alma reseptürleri her iki burun boşluğunun en üst tarafından sarı bölge denilen küçük bir alanda bulunur.
• Koku reseptürlerini genişlemiş olan dendritlerine koku çamakçıkları denir.
• Koku çamakçıklarının uçlarından çıkan kirpikler mukus örtüsünün yüzeyine tutunur.
• Kalbur kemiğinin üzerinde koku soğanacağı bulunur.
• Koku reseptörlerinin aksonları kalbur kemiğini geçerek koku soğanacığına gelir. Burada sinir hücreleriyle sinaps yapar.
• Sarı bölgede bulunan reseptörler kemoreseptördür.
• Bu reseptörler mukus içinde çözünen molekülleri algılayabilirler.
• Koku reseptörleri çabuk yorulur. Bundan dolayı belirli bir koku sürekil olarak alınırsa bir süre sonra hissedilmez.
• Fakat aynı ortamda farklı bir koku ayırt edilebilir.