Emre GÖKCE – Başka Şair… Emre Gökce şiirlerinde yoğun duyguları içeriyor ve insanı sürükleyen bir anlatıma sahip olduğunu her defasındagösteriyor. Duygusal benzetmeler ile okuyucunun ilgisini çeken Emre Gökce, kısa ama öz şiirleri ile, Türkçedeki kelime benzerliklerini ustaca kullanması ile edebiyat dünyasında yeni bir sayfaya belki o bahsedilen boş koltuğa oturacak… Kelimeler ile nasıl oynanabildiğini veya […]
İmadeddin Nesimi (Yaşamı ve Şiirlerinden Örnekler) Nesimi Azerbaycan dilinde şiirin ilk güzel örneklerini veren, düşüncelerini yüksek edebi bir dille ifade etmeyi başaran güçlü bir sanatkar olmuştur. Onun ana dilinden başka Arapça ve Farsça yazmış olduğu divanlar da vardır. Şairin gerçek adı Ali’dir. 1369 yılında Azerbaycan’ın Şamahı şehrinde doğmuştur. Babası Seyid Muhammed çağının tanınmış adamlarından olmuştur. […]
Cefer Cabbarlı (Görüntülemek istediğiniz başlığa dokunun.) Yaşamı Şiirlerinden Örnekler Gözün Aydın Unudulmaz Yara Ana Mehkum Şerqe Şerqi Ey Dan Ulduzu Bahar |» “Azerbaycan Edebiyatı” Sayfasına Dön! « | Not: İçerik, internetten alıntılanarak derlenmiştir… Azerbaycan’dan Tural kandaşıma, desteği için teşekkürler.
Gözün Aydın (Cefer Cabbarlı) “Mus-Mus!” deye, axır Rza xan Mustafalaşdı, Gizlin bezenib çıxdı üze, maskasm açdı, “Hürriyyet”i-İran deyerek, tace yanaşdı, El: “Şahlığı yıx” söyledi; amma ki, o çaşdı, Dırmaşdı senin textine, İran, gözün aydın! Toplandı nümayendelerin meclisi-ame, Sen başladığın işleri çatdırdıl temame, Möhtacmış İran on üçüncü bir imame, Qoydu yene de köhne tası köhne hemame, […]
Unudulmaz Yara (Cefer Cabbarlı) Ol sefa ehli, könül, dünyada, get, qaldır qedeh! Milletin ehvalım sal yada, get, qaldır qeder! Verme, dil derdü qeme, bir hefte dünyadır, gözüm! Milletin halına baxsan, möhnetefzadır, gözüm! Sen gemi olsan eğer, möhnet ki, deryadır, gözüm! Qem çekib fikr eylemek, vallahi, bicadır, gözüm! Yerde doldur, göyde iç, deryada, get, qaldır qedeh! […]
Ana (Cefer Cabbarlı) Eğer bütün beşeriyyet edüvvi-canıml ola, örek süqut elemez aldığı metanetden. Ricavü xövfe mekan vermerem ger alimler Min il de ve’z edeler dehşeti-qiyametden. Pelengler tuta dövrüm, çekinmerem esla, Ve ya ki, ve’d edeler dövleti-cahanı mene Ki, bir kese baş eyib eczimi beyan eleyim, Eyilmerem ne ki, yer, verseler semanı mene. Yanımda ger dura […]
Mehkum Şerqe (Cefer Cabbarlı) Ey Şerq,i senin üstünde cahan çarpışıyorken, Alem seni bölmekle seadet bölüşüyorken, Övladm esaretde, yazıq, can çekişiyorken, Hala da sükut etmedesen, ey evi berbad! Kimden, ecaba, ummadasan derdine imdad? Rahib kimi qovğayi-heyata hevesin yox, Terpenmedesen kölgetekM, amma nefesin yox, Mehbesdesen,l ancaq ki, demirden qefesin yox, Zencirini qırmaz ne terehhüm,l ne de feryad, […]
Şerqi (Cefer Cabbarlı) Tarixlerde öküz kimi göründük, İller boyu qaralara burunduk. Yeter artıq ayaqlarda süründük, Qalx, qalx, qalx, düşgün dünya! Tarix cellad – qan içmekden yorulmaz, TerpenişsizS qara zencir qırılmaz, Yazıq, artıq bu derdlere durulmaz, Qalx, qalx, qalx düşgün dünya! Qoy qırılsm artıq cellad bıçağı, Qoy uçulsun ölüm ve qan ocağı, Dünya olsun azad ana […]
Ey Dan Ulduzu (Cefer Cabbarlı) Qaranlıq gecede seni gözleyib, Durmaqdan yoruldum, ey dan ulduzu! Uzaq üfüqlere göz gezdirmekden Az qala kor oldum, ey dan ulduzu! Öksüz taleyimteki gedkdin neden? Karvanqıran doğdu, görünmedin sen. Oxşatdım, yanıldım, könül verdim men, Bilmeden vuruldum, ey dan ulduzu! Arxasmca qoşdum sonsuz bir yola, Her addımda tuş gelince bir kola, Qaranlıqda […]
Bahar (Cefer Cabbarlı) Novbahar oldu, Güneş şö’leleni nur saçır, Qar erir, seller axır, ot göyerir sehrade, Yeni çıxmış güle baxdıqca da bülbül dil acır, Gül budağına qonub neğme oxur azade. Dereler, dağlar, ağaçlar yaşıl, elvan her yan, Serbeser4 xel’eti-etlesle bezenmiş gülsen. Bu ne qüdret ki, ona olmamaq olmaz heyran! Xaliqin qüdreti-biheddine ehsen, ehsen! Ah, yeller […]
Almas Yıldırım (Şiirleri) » Arşimet ve Ben » Ben » O Benimdir Ezelden » Birleşen İki Nehir » Gelmedi » O Güzele » Ömrüm Harap Oldu Hey! » Niçin Şair Oldum? » A Dağlar » Dağlara Veda » Boğulmayan Bir Ses » Türküm » Kafkas » Tamara » Garip Kuşum’a » Bakü » Hani […]
Arşimet ve Ben (Almas Yıldırım) Arşimet der: Gözlerim boşlukta Bir nokta, bir istinatgâh görürse Bir demirle çevirirdim dünyayı. Ben diyorum: Bu gençlikte, bu yaşlıkta, Od kemiren gençlik bana verilse, Bir vuruşta devirirdim dünyayı… |» “Almas Yıldırım” Sayfasına Dön! « |
Ben (Almas Yıldırım) Dokunma, dokunma, dertlidir başım; Bırak, öz yârama derman edem ben! Uzakta kaldıkça toprağım, taşım, Cennet olsa bu dünyayı nedem ben?! Benim imanım bir, aşkım, özüm bir; Bir çeşmeden aktım, kaynar gözüm bir; Türk oğlu Türküm ben, merdim, sözüm bir, Yol ver, yol ver, öz yurduma gidem ben!… |» […]
O Benimdir Ezelden (Almas Yıldırım) Esme ey sabah yeli, böyle muhalif esme; Tellerini bozduğun o sevdalı yâr benim; Söz verdim gideceğim, gel de yolumu kesme; O gök deniz, yeşil dağ, o güllü diyâr benim.. Gönlüm alev saçarken volkan gibi derinden Ne korkum bir yolsuzun, imansızın birinden; Bir ah çeksem şahlanır dağlar kopar yerinden, […]
Birleşen İki Nehir (Almas Yıldırım) Tarih boyu aktığı yerden alıp hızını, Koşmuş deli Kuzgun’a Kür çağlaya-çağlaya Görünce baş ucunda Dertli Türkmen kızını, Aras da derde gelmiş yas bağlaya-bağlaya… Kucaklaşmış o yerde birleşmiş iki bacı: Biri aşkım, varlığım, biri başımın tacı… Birinde Kafkas kızı yıkamış gür saçını, Yolunda kurban etmiş benim gibi kaçını, […]
Gelmedi (Almas Yıldırım) Durnam uçtu gitti uzak ellere, Gitti, bilmem nerde kaldı, gelmedi? Çok yalvardım aşıp taşan sellere, Uca dağlar duman aldı, gelmedi… Durnam uçtu, benim boynum büküldü, Hazan geldi, gök yapraklar döküldü, Lale soldu, yazın bağrı söküldü, Bülbül öldü, gül sarardı, gelmedi… |» “Almas Yıldırım” Sayfasına Dön! « |
O Güzele (Almas Yıldırım) Hatırlar mısın ki, orda bir zaman Seninle dileğe erdim, güzelim!… Sen, benden yâdigâr bir şey istedin, Koparıp kalbimi verdim, güzelim!… Beni kabre kadar götürsün, diye, Zehir mi katmıştın sunduğun meye? Ben lânet okudum sensiz her şeye, Ben her şeyde seni gördüm, güzelim!.. Muğan yaylasında, Gök Mil düzünde, Aktı kanım […]
Ömrüm Harap Oldu Hey! (Almas Yıldırım) Kim dedi sana ki çıkıp yoluma, Genç yaşımda gönderesen ölüme, Adını kim kazdı bilmem gönlüme, Gel ki, sensiz ömrüm harap oldu hey! Sen gittin, ardınca boynum büküldü, Aktı, aktı göz yaşların döküldü, Eşler, dostlar, birer birer çekildi, Hemdemim bir kadeh şarap oldu hey! Doğmuşken Süleyman tahtına güneş, […]
Niçin Şair Oldum? (Almas Yıldırım) Ben artık ne yazam yurduma dair, Düşman zehir saçar, dostlar gizlenir, Bilmem ki yurdunu seven bir şair, Ne için bir cani gibi izlenir? Gizli yol kesmedim, kaçak olmadım, Sakit bir hayatı bozmadım ben ki, Yurt için kanlı bir çiçek olmadım, Hiç bir katle ferman yazmadım ben ki… Ben […]
A Dağlar (Almas Yıldırım) Öperken alnından füsunlu bir yaz, Akıyor dönüşden seller, a dağlar!… Yeşil, zümrüt gözlü yamaçlarında Açılır laleler, güller a dağlar!… Tarihte namının tükenmez şanı Kervanlar koynunun güzel mercanı Sinende keserler eller kurbanı Geçirirken ağır iller, a dağlar!.. Toprağın cevahir taşların elmas; Çamlıklar giyinmiş ipekten libas; Bazen bilmem niçin saklıyorsun […]