(C-Ç) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları CABADAK: Hayret, şaşma CABALAK: Yabalak, yaygın CAĞIMDA: Yaratıcı, üretken CAĞIMDI: Lütufkar, iltifat eden CAĞLI: Namuslu, dürüst CAKŞI: Yakşı, yakışıklı, güzel CALMAN: Yalman CAMAN: 1- Yaman, 2- Kam, büyücü CAMANBAY: birl. Caman/Bay..Şamanist gelenekte, obanın büyücüsü,doktoru, kötü ruhları kovan kişi CAMUGA (Camuka) Kızgın, asabi CANİK: Tüccar, ticaret erbabı CANKU: Meşveret […]
-D- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları DADAK:Değme, dokunma, tatma DADAL: Tat alan, sezen, farkına varan DAĞ: (Tağ,tağ,tak,tav) Dağ…mec. genişlik, büyüklük, ululuk,heybet DAĞAÇA: Dağ gibi heybetli DAKAK: Ucu ataşli ok DAL: 1-Ayrı, bölünmüş 2- saldırı, büyüme, yayılma 3- batma, çıkma 4- yalınlık, çıplaklık DALAN: koridor, dehliz DALAŞ: Döğüş, karşılıklı saldırı DALAY: (Talay) Genişlik, ululuk, sonsuzluk […]
-E- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları EBİN:(Evin) Tane, öz EBİNÇ: Refah, huzur EBİRİ: Erim, erdem, fazilet EBREK: Dayanıklı, sebatkar EBREN: 1- Evren, kainat 2- Felek, talih EBRET: Ayrılım, ihtilaf EBRÜK: Dayanıklı, sebatkar ECE: (Eçe) ECEVİT: 1- Çalışkan ,, aktif 2- haşarı, yaramaz EÇE: 1- Dahi, çok akıllı, çok zeki 2- Saygıdeğer, görgülü hanım EÇİNE: […]
-G- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları GALI:Kalın, Hediye, bağış, çehiz GALIN: Hediye, çehiz GAMAĞ: Bütünlük, bütün, tüm GARA: Kara GARACU: Sivil, resmi olmayan GARGILI: Kargılı, mızraklı GASPAK: Süslü, müzeyyen GAYIR: (Kayır) 1- Taraf, destek, kayırma 2- Lütuf, ihsan, hediye GAYURMUŞ: Kayırmış GAZAN: (Kazan) 1- Kazanma, kazanç, üstünlük 2- Kızgın, kızgınlı celallenmek GEÇE: Geçmiş, mazi, […]
-H- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları NOT: Türkçe’de h harfi yoktur. Ancak zamanla “K” harfi ile başlıyan bazı kelimeler H harfi ile başlamıştır. HAN:1- Devlet başkanı 2- Kağana bağlı, özerk devlet başkanı 3- beylik başkanı, yönetici HANIM: 1- Han’ın dişisi 2- Soylu kadın 3- Han’ın evdeşi (Hatun) 4- Türk töresinde, kadınlara olan saygıyı ifade […]
(I-İ) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları IDAÇU: Muhafız, koruma IDUĞ: (Iduk) Kutsal, tanrısal IĞAÇ: 1- Ağaç, ağaçlıklı bölge 2- Fersah IĞAR: Kıymetli, ağır IĞDIR: 1- İyi, hoş, hoşluk 2- Yetkin, ehil IĞIRCIK: Fecir ILAÇIN: Laçin, şahin kuşu ILANKU: 1- Kıvrak, atletik 2- Ulu, Ululanmış, yüce ILDIR: 1- Ürküt, ürkütücü 2- Berk, sert ILDIRIM: Yıldırım, […]
-K- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları KAAN:(Kagan) Kagan sözcüğünün Moğol ağzındaki söylenişi KABA: Büyük, iri, şişkin KABAK: 1- Kapalı, kabuklu 2- Kabarık KABAL: Kapalı, zindan, mahpus KABAMIŞ: Kapalı, güçlü, mahfuz KABAN: 1- Kapan, kapıcı 2- Kabarık, asi, isyankar 3- Dik yokuş KABAR: 1- Kabarık, asi, kabadayı 2- Kapan KABARTU: Şişik, kabarık, kabarcık KABIŞ: Kavuş, […]
-M- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları MAMAK:Sakin, kendi halinde MAMAY: Sakin, munis MAMIŞ: 1- Saygılı, söz dinler 2- Saygı MANAS: 1- Huy, mizaç 2- Heybet, heybetli MANAY: Saha, bölge, mıntıka MANÇO: Mengü, sonsuz MANÇU: Mengü, sonsuz MANGALAY: 1- Alın, yüz, cephe 2-Süvari, iyi ata binen MANGU: Mengü, bengü, sonsuz MANGUR: Mangır, bakır para MANGUT: […]
(O-Ö) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları OBA:1- Yurt, mekan, mesken,diyar, çadır, mahalle 2- kabile, aşiret OBAR: Ev, baraka OBEN: 1- Genç aygır 2- Erkek deve yavrusu OBULAZ: (Oblas, oflas) 1- Gözü pek, atılgan 2- Alicenap, yüce gönüllü. OBUT: Şeref, haysiyet OBUZ: Kaynak, menba OCAK: (Otak, odak) Ateşlik, ateş olan yer, ateş tüten yer. Mec. […]
-P- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları PARS:Leopar PARSAK: 1- Acıma duygusu, merhamet 2- Porsuk PAŞA: Baş komutan, general. ( Bu sözcük, bazı dilbilimcilerimize göre, Baş-Şad, bazılarına göre de Baş- Ağa birleşimi ve zamanla ağız değişimiyle bu biçime gelmiştir. PEÇEN: Çayır, çimen, çayırlık, otlak PEÇENEK: 1- Otlak, çayırlık 2- Bacanak PEK: 1- Berk, katı, sıkı, […]
-T- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları TABAN:1- Tapan, tapınan 2- Temas, dokunma, vurma 3- Dizi, sıra, kafile TABAR: 1- Tapan, tapınan 2- Vuran, döven, dövüşçü TABGAÇ: 1, Dövüşçü, kavgacı 2- Ulu, saygıdeğer, muhterem 3- Tapıcı,tapınıcı TABIN: (Tapın) İbadet TABKI: Vicdan TABU: (Tapı, tapu) Kutsanmış, kutlu yapılmış, tapılacak duruma getirilmiş TABUK: 1- Tabu 2- İnayet, […]
(U-Ü) Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları UBUT:Ar, edep, tevazu, alçak gönüllülük UC: Uç, sınır UCAS: İddia, bahis UCUD: Yeryüzü, dünya UCUN: Uçta, sınırda, kenarda, uçbeyi UÇ: 1- Son, bitim, sınır, kıyı 2- Aşırılık, ekstrem 3- Herhangi bir nesnenin sivri kısmı 4- Ordu kanadı, kol, cenah UÇA: 1- Koruma, himaye, arka 2- Uç, sınır, limit […]
-V- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları VAR:(Bar) Oluş, ortaya çıkış, doğuş VARAK: Menzil, varılacak yer VARAN: 1- Varlıklı, zengin 2- Sonuca ulaşan, eren VARGI: 1- Varılan yer, sonuç 2- mal, mülk VARIM: 1- Servet, mal, mülk 2- Evlilik çağına gelmiş kız VARIMLU: Evlilik çağına girmiş kız VARIŞ: Menzil, varılacak yer VARIŞLI: Menzil VARLIG: (Varlık) […]
-Y- Harfiyle Başlayan Öz Türkçe Adların Anlamları YABA:(Yapa, yapu) 1- Yapı, oluşum 2- Alet, edevat YABAGU: Yabgu, genel vali YABALAK: (Yablak) Dayanıklı, metin, mütehammil YABAN: 1- Yabancı, yabani, vahşi 2- Yapan, yapıcı YABAY: Yapay, yapan, yapıcı, yapılmış YABGU: 1- Üst düzey yönetici, genel vali 2- Merkeze bağlı, özerk, bölge yöneticisi, Göktürkler döneminde kullanılan unvanlardan YABIR: […]
…Türk Adının Anlamı… Türk Milleti’nin tarihi insanlık tarihi kadar eskidir. “Türk” sözü tarihin en eski çağlarından beri kullanılıyordu ve belirli bir kavmin yada kavimler birliğinin adı olarak mevcuttu. Türkler’in köklü ve çok zengin bir tarihe ve kültüre sahip olması nedeniyle birçok bilim adamı “Türk” adının nereden geldiği hakkında araştırmalar yapmış, bu araştırmalar neticeside Türk adı […]
…Türklerin Ana Yurdu… Türkler M.Ö. 2000 yılından daha eski çağlarda, Orta Asya’da Sayan-Altay dağlarının kuzeybatı bölgesinde, Ye-nisey ırmağı boylarında yaşıyorlardı. M.Ö. 1500’lerde oturdukları geniş bölge Sayan dağlarından Altaylar’a ve Tanrı dağlarına kadar iniyor, batıda Urallar’a kadar uzanıyor, güneyde Balkaş gölünü, güneybatıda Aral gölünü, Hazar denizini ve kuzeydoğu bozkırlarını içine alıyordu. M.Ö. 1100 yıllarından itibaren Türkler […]
İran Türkleri (Turan İlleri) Nüfus : 36 .000.000 Bulundukları başlıca şehirler : Tebriz, urmiye, Diazziye Bölgedeki Türk toplulukları : Azeri Türkleri, Karapapaklar , Kaşkaylar , Türkmenler , Hamseler , Karapapalılar , Geymikler , Şahsevenler , Karadağlılar , Şatrunlular , Delikanlılar, Beybağlılar , Bocağcılatlar , Halaçlar , Karaylar , Timurtaşlar ve Avşarlar. Siyasi ve idari konumlan […]