DANTE (1265–1320)
İtalyan edebiyatının kurucusu sayılır.Şiirlerinde aşk ve sevgiyi işlemiştir. Özellikle Beatrice Portinaci adlı genç kıza olan sevgisi şiirlerine yansır. Aristo felsefesine bağlanmış, okul ve din yoluyla insanların kötülüklerden kurtulacağına inanmıştır. İtalyancayı yazı dili haline getirmiştir.”İlahi Komedya, Yeni Hayat” gibi şiir türünde yapıtları vardır.

PETRARCA (1304–1374)
Halk diliyle şiirler yazmıştır. Bu şiirleri lirik ve insancıl özellikler taşır. Lalıra’ya olan büyük aşkı, şiirlerine konu olmuştur.
Eserleri
Canzoniere, Trionfi, Secretum,Utkular ve İtalia Mia

BOCCACİO (1313–1375)
Dünya edebiyatında küçük hikaye türünün ilk ustasıdır.Eserlerinde insanı anlatmıştır. insanların tutkularını, kötülüklerini ve insanların çeşitli yönlerini ele almıştır.Onun en önemli eseri, “Decameron” dur. Eser on gün anlamındadır.Eserde Floransa’daki veba salgınından kaçan üçü erkek, yedisi kız toplam on kişi dağdaki bir köşkte iki hafta geçirirler. Bu on kişi, cuma ve cumartesi ibadet ederler. Diğer günlerde her gün herkes bir öykü anlatır. Böylece yüz öykü anlatılmış olur.