Hüsran
(Mehmet Akif Ersoy)
Ben böyle bakip durmayacaktim, dili bagli,
Islam’i uyandirmak için haykiracaktim.
Gür hisli, gür imanli beyinler, cosar ancak,
Ben zaten uzunboylu düsünmekten uzaktim!
Haykir! Kime, lakin? Hani sahipleri yurdun?
Ellerdi yatanlar, saga baktim, sola baktim;
Feryadimi artik bogarak, na’sini, tuttum,
Bin parça ettim si’irime gömdüm de biraktim.
Seller gibi vadiyi eninim saracakken,
Hiç çaglamadan, gizli inen yas gibi aktim.
Yoktur elemimden su sagir kubbede bir iz;
Inler ‘Safahat’imdaki hüsran bile sessiz!
Yavuz abi sizden birşey istiyorum.bu şiirleri sitenize yer vermişsiniz.Tamam,iyi de bir de anlamlarını yazarsanız çok mutlu olurum.
ESENLİKLE… 🙂
Aynen anlamları çok Lazım acil ya. Dil anlatımdan düşük alacam