Kafkas
(Almas Yıldırım)
Bir zamanlar Puşkin’in dindirip elemini,
Ona menfâ yerinde güzel bir cennet oldun;
Sevinciden az kaldı kırsın da kâlemini,
O bir hakim Rus gibi coştu, sen derde doldun.
Bir zamanlar Lermontof gururla geldi vecde,
“Kafkas altımda ve ben üzerindeyim” dedi.
Kazbek’in dik başından sana ederken secde,
Kopardığın ahları bir sevinçle dinledi…
Ben ne bir Lermontof’um, ne bir kadır Puşkin’im,
Ki bir Rus kâlemine medhedeyim edanı,
Ben yalnız yâranmışım almak için gadanı…
Kalbimde vahşi diye “Çeçenlere” yok kinim,
Azeri, Gürcü, Dağlı bir ruh diye anmışım
Ben yalnız senin için ölmeye yaranmışım…