Kazak Türkleri edebiyatının temeli, Anadolu’daki Türkedebiyatına dayanır. Bu edebiyatta daha çok, sözlü halk edebiyatı geleneğine ait eserler bulunmaktadır. Bu dönem 19. yüzyıla kadar olanı kapsar. Bu yüzyıla kadar birçok halk ozanı yetişmiştir; ayrıca bu dönem de destan, fıkra ve öykü türleri önemli yer tutar. Köroğlu hikayesi, Battal Gazi, Leyla ile Mecnun, Yusuf ile Züleyha gibi aşk öyküleri; Nasrettin Hoca fıkraları Kazak Türkleri arasında çok yaygındır. XX. yüzyıl başlarında yazılan edebiyata roman, öykü, makale, şiir gibi türler ortaya çıkar. Rusça eserlerden tercümenler yapılır. 1991’de bağımsız bir Kazakistan Cumhuriyeti kurulur. Böylece bağımsız bir edebiyat oluşturulur.
Muğcan Jumabayulı (1893 – 1938)
Medrese tahsilinden sonra, Rus öğretmen okulunu bitirir.
Yüksek okuldan sonra öğretmenlik yapar. Gazeteciliğinin
yanı sıra şairdir. Lirik şair olan Muğcan, Orta Asya Türklerinin
hayat hikayesini konu edinir. Şiirlerini “Muğcan Jumaboylu
Şığarmaları“ adlı yapıtta toplamıştır. 1938 yılında
ölmüştür.