Kuzgun İçin
(Almas Yıldırım)
bir zamanlar vecde geldim coşkun sesinle,
Dinledikçe dertlerini sarıldım saza,
Ilham alıp dalgaların kişnemesinden,
Diyar diyar sürüklendim dert yaza yaza!
İçimdeki derin sızı yadın mı, Kuzgun?
Dudağımda donup kalan adın mı Kuzgun?
Söyle, sana neden “Deli Hazer” demişler,
Kör talihin elden ele gezer demişler,
Seni seven öz canından bezer demişler?..
Yetmez oldu yollara göz diktiğim, Kuzgun,
Nedir bu, kör felekten bu çektiğim, Kuzgun?..
Söyle, nedir yüzündeki o kızıl leke?
Kan mı verdi yarasından kuçtuğun ülke?.
Hayalin mi gözlerimde bu mavi gölge?..
Ey uzaktan gadasını aldığım, Kuzgun!
Gür sesini dost iline saldığım, Kuzgun!