Nerede?
Hani oturulup otağlarda,
Attan aygır deveden buğralar kırılıp,
Kopuzlar çalınırdı.
Gözler bakışırdı umutla,
Sözler çarpışırdı.
Kımızlar içilirdi birlikte,
Tanrı Dağları’nın keskin ürperden rüzgarlarında.
Akınlara çıkardık,
Ufukta bize gülümseyen kutlu sevgili uğruna,
Şimşekler çakardı gözlerimizde,
Yıldırım olurduk yüreklerimizde,
Önümüze düşüp Börü,
Getirmişti bizi buralara ya!
Hani şimdi otağlarımız
Nerde şölenlerimiz nerde?
Ruhlarımıza dinginlik verip
Dirikleştiren nağmeler nerde?
Katranlar mı dolmuş,
Ak kımız taslarımıza?
Bize gülümseyen sevgili,
Gün batımı ufuklarda,
Geri mi dönmüş yoksa,
Gün doğumu ufuklara?
Bu yanımdan geçip giden de ne,
KIRMIZIYA bulayıp her yeri,
Ata yurtlarıma?
Neredeeeeeeee?…
Mehmet TANYERİ
Yüreğine sağlık ağabey. Vefa rüzgarları estirmişsin. Özlemini katmışsın şiire…
Hocam ben tl 10a sınıfından 997 numaralı özkan altun. Şiirinizi çok beğendim, gerçekten sizin yazdığınız şiirler çok hoşuma gidiyor. Allah size ömür verdikçe şiir yazmanızı isterim. Şiiriniz için çok teşekkür ederim elleriniz dert görmesin hocam.