Öğe eksiklikleri daha sık sorulmakla birlikte, öğe fazlalıkları da bir tür anlatım bozukluğu olarak karşımıza çıkmaktadır. Sıralı, bağlı veya birleşik cümlelerde bir öğe, her iki cümle için de kullanılabilirse, aynı öğeyi diğer cümlede tekrar kullanmaya gerek yoktur. Bu durum, bir çeşit gereksiz sözcük kullanımıdır.
Öznelerden birine gerek yoktur; çünkü diğer özne her iki cümle için de kullanılabilir.
Arkadaşlarımız bilmeden böyle bir hataya düşmüşler; çünkü arkadaşlarımız sizin iyi niyetinizden şüphe etmemişler.
Yüklemlerden birisi atılırsa cümlede anlatım bozukluğu oluşmaz. Dolayısıyla bunlardan biri gereksizdir.
Bir an bizim olduğumuz tarafa baktı, sonra kafasını çevirip diğer tarafa baktı.
Her iki cümle için de tek nesne yeterlidir. Diğeri gereksizdir. Kalemlerini gözü gibi korur ve onları asla bir başkasına vermez.
İki dolaylı tümleç de aynı varlığa işaret ettiğinden, bunlardan birine gerek yoktur.
Caddenin köşesinde bekleyen arkadaşına sessizce yaklaştı ve ona hafifçe dokundu.
Zarf tümleçlerinden biri atılırsa cümlede daralma olmaz.
Hakan’la saat on birde meydanda buluşup onunla “Yüzüklerin Efendisi”ne gideceğiz.
Tamlayan ya da tamlananlardan biri atıldığında anlam karmaşası meydana gelmiyorsa, bunlardan biri gereksizdir.
İnsanın korkaklığı ya da insanın karamsarlığı başarıya her zaman engeldir.
Polisler kamyonun içinde ve otomobilin içinde arama yaptılar