Ölmek mi? Yaşamak mı?
(Almas Yıldırım)
bir an susmak serin toprak altında,
Kurtulmak bu sonsuz, ağır zilletten;
Zor mu acep Ezrailin pençesi,
Daüssıla denen bu güç illetten?!..
Kim dayanır bu içilmez ağuya,
Tanrı onu vermesin bir yağıya!..
verem olsa hükmünü tez bildirir,
Ecel gelir solgun yüzü güldürür,
Yirmi yıldır ne biter, ne öldürür,
Ciğerlerden kopan ah da kalmadı,
Yüz tutacak bir dergâh da kalmadı!..
Sen istersen yan eriye-eriye,
Bir gül umsan bahar döner geriye,
Yıllar geçer yol erişmez yarıya,
Bir serap mı o bir ümit sandığım,
Bir emel bu inanile yandığım?!.
Zaman kısır, tatsız ömür bitmiyor,
Davet için ölüme el gitmiyor,
Tek bir kurşun, yoksa neme yetmiyor,
Ölmek mi… Ya ümide bel bağlasam,
Yurdum için biraz daha ağlasam?!..
Derler orda bir cennet var,
Sevda sunar melekler;
Öz yurdunu kaybetmiş bir
şair ordan ne bekler?…
Derler orda yokmuş ölüm,
Zemzem suyu içince,
Tanrım! Bana sen ölüm ver,
Kafdağından geçince…
Derler orda ne bir vatan,
Ne hicran var, ne de gam;
Bana hoştur gurbet ilde,
Vatan hicrile yansam..