Şairlerin bir icadıdır 26 Mart Ölmeme Günü! Şairler mısraları ile herkesin yüreğinde yer edinmiş ve söze dökülememiş duyguları, yaşamımızın her anına anlam yükleyerek yansıtan sanatkarlardır. Mart baharın başlangıcı yüreklerin kıpırdadığı, aşkın en derinden hissedildiği baharın ilk ayıdır.
Şairlerin kendi dünyalarından icat ettikleri bir gündür Ölmeme Günü. 26 Mart Ölmeme Günü Türk Edebiyatının birbirinden müstesna şairlerinin bir araya gelmesi ile ortaya çıkan özel bir gündür. Edebiyat ile iç içe olanların bildiği normalde bir çok kişini bilmediği anlamlı bir gündür. Ölmeme Günü, şairlerin hep bir arada şiiri, aşkı tüm güzelliği ile tattıkları bir gün olup, tadından hiçbir şey kaybetmedikleri yaşama dileğini kutladıkları gündür.
Ölmeme Günü hikayesi ile ilgili birçok hikaye mevcut olsa da en güvenilir olanı o gün ve o mekanın müdavimlerinden biri olan İsa Çelik’in anlattım şeklidir. İsa Çelik’in ifadesine göre; Bir çoğunun tarihçi ve edebiyatçı olduğu “ikinci yeniciler” olarak tarif edilen şairlerin oluşturduğu bir gruptur. Bu grup Eski Rumelihisarı Avcılar Lokantasında her yıl düzenli olarak bir araya gelip edebiyat-sanat muhabbetlerinin rakı eşliğinde yapıldığı bir gündür.
Muhabbetin yapıldığı gün masada yer alan kişilerin siyasi baskılar ve darbe etkisi ile gerilmişken rakı ve şiirlerin etkisi ile keyfin doruğunu yaşadıkları anda ortamın havasını rakı ve şiirin coşkunluğu ile birleştirmek istemiş ve bu günü “Rakı ve Özgürlük” ilan edelim demiştir Tomris Uyar. Takvimde o gün 26 Mart idi. Masa müdavimlerinin de çok iyi tanıdığı İsmet bey diğer adı ile Tombalacı İsmet ortama gelir.
Turgut Uyar Tombalacı İsmet’i solgun ve üzgün görmesi üzerine ölümden yakınan Tombalacı İsmet içim garsondan bir rakı şişesi ister. Getirilen şişeyi muhafaza etmesini isteyip seneye bugün bu şişeyi getirip bugünü kutlamalarını ister. Tam o sırada Tombalacı İsmet’in rakıya düşkünlüğünü bilen İsa Çelik, şi,şeyi kağıda sarıp üzerine masada bulunan herkesin imzasını attırır ve bantlar. Bu şekilde gelecek yıla kadar şişenin muhafaza edilmesini sağlamış olmuştur. İşte o günden sonra “26 Mart Ölmeme Günü” olarak kalmıştır.
Edebiyatın önemli isimleri Can Yücel, Edip Cansever, Cemal Süreya, Salim Şengil, İsa Çelik, Mehmetcan Köksal, Dürnev Tunaseli, Turgut Uyar, Tomris Uyar, Ömer Uluç, Muhteşem Sünter, Behzat Ay, Nezihe Meriç gibi yazarlar o gün masa da yer alan kişilerdir.
Ölmeme Günü 70’li yıllardan beri bugünün anlam kazanmasında önemli isimlerden Turgut Uyar ve eşi Tomris Uyar, Edip Cansever eşliğinde Turgut Uyar’ın hayatını kaybettiği 1985 yılına kadar düzenli bir şekilde kutlanmıştır. Son yıllar da ise 26 Mart Ölmeme Günü geleneği bazı sanat çevreleri tarafından devam ettirilmeye çalışılmaktadır.