Özbekistan Türk Edebiyatı

Çağatay edebiyatı ile benzerlik gösterir. Köroğlu destanı, Nasrettin Hoca fıkraları Özbek edebiyatında yerini almıştır. Ayrıca örnek  alınan sanatçılar, Ali Şir Nevai, Babür Şah, Ebul Gazi Bahadır Han, Ahmet Yesevi gibi şahsiyetlerdir.

Çağdaş Özbek edebiyatında Ceditçiler Topluluğu adında aydınlar kulübü kurulmuştur. Bu aydınlar topluluğu milli birlik ve beraberliği sağlamak, millette milli bilinci uyandı rmak amacını taşırlar. Son dönem Özbek edebiyatında bir canlanma görülür. Özgürlük,  bağımsızlık, halkın eğitimi son dönemin konuları arasındadır.Dilde sadeleşme yoluna gidilir. Bazı Arapça ve Farsça sözcükler dilden çıkarılır.

Abdülhamit Süleyman Çolpan (1897–1938)
Özbek edebiyatının en tanınmış sanatçısıdır. Şiir,tiyatro, roman türlerinde yazmıştır. Onun şiirlerinde sembolizmin izleri görülür. Lirik bir şair olan Çolpan, gerçeklerden kaçmayan, gerçekleri anlatmak için sembolizmin ilkelerine uymak gerektiğini düşünen biridir. Yapıtlarında ferdi duygular, istiklâl, özgürlük, doğa, eğitim gibi konulara değinmiştir. Şiirlerinde hece ölçüsünü kullanmış halk şiiri tarzında yazmıştır.

Eserleri
Roman: Gece ve Gündüz
Tiyatro: Halil Felenk, Uzun Kulaklı Baba, Zaman Hatunu,
Müthiş Yumruk, Goar’nın İsyanı
Çeviri: Hamlet, Seyahat Eden Kız.
[ad#reklam_336x280]
Aybek (1905–1968)
Ceditçilik topluluğunun tanınmış sanatçılarındandır. Süleyman Çolpan’ın etkisinde kalmıştır. Şiirlerinde milletinin içinde bulunduğu gerçekleri sembollerle yazmıştır. Romanlarının konusunu, Özbek tarihinden seçmiştir.
Eserleri
Şiir: Tuygular
Roman: Kutlug Kan, Balık Ulug