Şerefli bir Geçiş
Düşünceme dostlarım bile değer vermezken,
Çekinmem, gerçekleri yazar yazar geçerim.
İman güneşi batar, ülkü gülüm solarken,
Küfürün bağlarını bozar bozar geçerim.
Memleketimi etten duvarla ördüğümde,
Düşman dahi bilmişti; bu sevgi kördüğümde.
Bayrağımı kirleten bir leke gördüğümde;
Etrafı yakıp-yıkıp tozar tozar geçerim.
Yarı yolda kalırım deli-dolu çağımda,
Kurtta soy mu kesilmiş? Çakal pusmuş dağımda,
Çökmüşüm dizim yerde, yumruğum şakağımda,
Cinnetin sınırını azar azar geçerim.
Açık sözlülük değil; fesatlıkta sakınca,
Aklınla hareket et, hemen kapılma hınca.
Mertçe haykırmayıp ta, içten hesap yapınca,
Kendi kuyumu kendim kazar kazar geçerim.
Yarınlar seslenirken kurtuluş için düne,
Şehadeti tadacak yavuz huylular gene.
Çevrilince namlular türk adının üstüne;
Kurşunları bahtıma dizer dizer geçerim.
Mehmet ERTUĞRUL
Güzel bir şiirdi. Ayrıca çok anlamlıydı. 🙂
Yavuz Abi, bu şiiri öncedende okumuştum. Hatta ezberledim çok güzel bir şiir. Ama Mehmet Ertuğrul’un yakın zamanda yazdığı şiiri sizlerle paylaşmak isterim.
BOZGUN
Bugünden bellidir yarının rengi,
Milletin umudu canlar bozgunda!
Bu harami yollar bizim değil ki;
Yolcular bozgunda, hanlar bozgunda!
Sıla bizim sıla, varamıyoruz;
Kardaş yarasını saramıyoruz;
Dünkü hesapları soramıyoruz,
Öç ile bilenen kinler bozgunda!
Ruhum feryat edip, ah inleyince;
Bahtım karalanır inceden ince…
Destanlar yazdığım tarihim nice?
Asırlar bozgunda, anlar bozgunda!
Ülkü denen yârdan bitse hevesin;
Gücün tükense de kısılsa sesin;
Gün doğar mı diye beklemeyesin,
Şafaklar bozgunda, tanlar bozgunda!
Milletin, inancın ve de vatanın
Yareni ol yiğit, zulme çatanın.
Vur yüzüne memleketi satanın!
O vakit hainler inler, bozgunda.
Mehmet Ertuğrul
SEVGİLERİMLE…
Ağabey, yüreğimizi dışımıza vuran dizelerle seni-beni anlatmışsın yine. Eline sağlık.
Yarınlar seslenirken kurtuluş için düne,
Şehadeti tadacak yavuz huylular gene.
Çevrilince namlular Türk adının üstüne;
Kurşunları bahtıma dizer dizer geçerim.