Dilimizde, ekler ikiye ayrılır. Bir grup ek, yapım eki; bir grup ek de çekim eki olarak adlandırılır. Köklerden sonra
gelerek yeni bir sözcük türeten ya da onları sıfat, zarf yapan eklere yapım eki adı verilir. Yapım eki genellikle çekim
eklerinden önce gelir.Yapım eki alan sözcüklere türemiş sözcük, kök ve yapım eklerinden oluşan kısma ise gövde adı verilir.
Türkçede dört çeşit yapım eki vardır: Bu eklerden ikisi isim kök veya gövdelerine, diğer ikisi de fiil kök veya
gövdelerine gelir. Adlara gelen yapım eklerinden bir kısmı sözcüğü yeni bir isim yaparken, bir kısmı da sözcü-
ğün türünü değiştirip onu eylem yapar. Diğer taraftan fiillere gelen eklerden bir kısmı yeni eylemler türetirken,
bunların bazıları da eylemden isimler yapar.
GÖVDE: Sözcük kökünden ve yapım eklerinden oluşan kısma gövde adı verilir. Bir sözcüğün isim ya da fiil oldu-
ğunu gövdesine bakarak belirleriz. Bu noktada sözcüğün aldığı son yapım ekine dikkat edilir.
Aç-ık-la-ma-lar-ım: Bu sözcüğün gövdesi “açıklama”dır. Sözcük en son isim yapma eki (ma) almış. Dolayısıyla
bu sözcüğün türü de isimdir.
Ada gelerek onlardan fiil yaparlar. Sayıları azdır. Bilhassa “LA” eki yaygındır.
Adlara gelerek onlardan yeni bir isim soylu sözcük türetirler. Dilimizde bu eklerden çok sayıda vardır. Bu eklerden
“ce, cik, lı, lık ve sız” oldukça işlek eklerdir. “De” ve “den” ekleri sıfat yaptıkları zaman yapım eki olurlar.
Fiillere eklenerek onlardan isim türeten eklerdir. Fiilimsi ekleri de bu gruba dahil edilir.
Eylemlere gelerek onlardan yeni eylemler türetirler. Bunların birçoğu çatı ekidir.
Kelimelerin kök veya gövdelerine gelerek onların durumunu, zamanını, kişisini belirleyen ve kelimeyi cümlede
kullanıma hazır hale getiren eklerdir. Bu ekler, genellikle yapım ekinden sonra gelir; ancak bazı
kelimelerde bu durum değişir: binlerce, evdeki, amcamgil gibi.
Kelimenin ad ya da eylem olması, ne tür bir çekim eki alacağını da belirler:
güç: isim çekim eki alır / anla: fiil çekim eki alır. Bu eklerden bir kısmı yalnızca isim soylu sözcüğe gelir.
iyelik ekleri, hal ekleri, tamlayan eki, çoğul eki, ilgi eki bunlardandır. Sadece fiillere gelen çekim eki: kip ekleri Kimi çekim ekleri hem isimlere hem de fiillere gelebilir.
Bunlar, ek-fiil ekleri, şahıs ekleri, soru ekidir. isimlere Gelen Çekim Ekleri
LAR: ağaç-lar, elma-lar, kitap-lar”- lar” eki çokluk dışında başka anlam ve görevlerde de kullanılır.
Yarın Mehmetlere gideceğiz. (aile) Nice fatih'ler yetiştireceğiz. (benzerlik)
Varlığın kime veya neye ait olduğunu belirten eklerdir.
Zincirleme veya belirtili isim tamlamalarında bulunur. Bu eke ilgi eki de denmektedir. Çocuğ-un ayakları ders-in sonu
Ad tamlamalarında tamlananın yerini tutan ektir. Zamir olarak kabul edilir. Bebeğin-ki sizin-ki-ler
isimleri cümlede yüklem ya da şart unsuru yapan eklerdir. Dolayısıyla yüklemi isim olan tüm sözcüklerde gizli
veya açık mutlaka ek-fiil yer alır.
Cümlenin yükleminde ek-fiil eklerinden sonra gelirler
1. Kip Ekleri
Fiillerin zaman ve dilek kipi ekleridir
Ek fiil ekleri bazen yukarıdaki kip eklerinden sonra gelerek fiili birleşik zamanlı hale getirirler
Eylemlerde kip ya da ekfiil eklerinden sonra gelerek eylemin kime ait olduğunu ortaya koyarlar.
Adlarda:
Çokluk + iyelik + hal eki,
iş – ler – imiz – de
Çokluk + iyelik + tamlayan eki,
iş – ler – imiz – in
Çokluk + iyelik + hal + ekfiil + şahıs eki
iş – ler – imiz – de – y – di – k
Çokluk + iyelik + hal + soru + ekfiil + şahıs
iş – ler – iniz – de mi – y – di – niz?
Eylemlerde:
Kip + şah›s
Seç – iyor–um
Kip + ekfiil + şah›s
Seç – iyor – du – m
Kip + soru + ekfiil + şah›s
Seç – iyor – mu – y – du–n?a