Bu Öğretmenler Günü’nde depremde hayatını kaybedip de öğrencilerinin ‘Öğretmenler gününüz kutlu olsun!’ sözünü duyamayan ve terör yüzünden öldürülen öğretmenlerin olduğu unutulmamalıydı bence…
Elbet vardır hatırlayan; öğrencileri mesela… Tamamlamadan bıraktığı eserleri…
Bir Resim Öğretmeninin tamamlamadan bıraktığı resim,
Bir Edebiyat Öğretmeninin tamamlamadan bıraktığı kitap,
Bir Müzik Öğretmeninin tamamlamadan bıraktığı şarkı,
Bir Matematik Öğretmeninin tamamlamadan bıraktığı çözüm,
Bir İngilizce Öğretmeninin tamamlamadan bıraktığı çeviri onlar…
3, 5 demirle kâr etmek isteyenler tarafından öldüren, olay çıkartmak için acımadan üzerine kurşun sıkılan öğretmenler onlar… Tabutuna sarılıp ağlanan öğretmenler…
Şu kâr etmek isteyenler, nasıl unuttular onları oraya geti
renin bir öğretmen olduğunu? Nasıl kıyabildiler öğretmenlere? Onlar da öğrenciydi değil mi? Nasıl kıydılar öğretmenin eserlerine?
Kargaşa yaratmak isteyenler; Ah, keşke tanısaydınız bir öğretmen! Belki kıyamazdınız o zaman bir öğretmene. Hatta olsaydı başınızda bir öğretmen gitmezdiniz oralara… Gitseniz bile çeker alırdı sizi öğretmeniniz, gelirdi peşinizden! Tanısaydınız keşke bir öğretmen! Kalbi İç Anadolu’dan, gözleri Karadeniz’den, yüzü Ege’den, aklı Marmara’dan, kolları Doğu Anadolu’dan, ayakları Güneydoğu’dan, elleri Akdeniz’den… Bir öğretmen tanısaydınız keşke!
Onlar eserlerini yarım bırakan öğretmenler… Belki de en çok onlar hak ediyordu bu sözü: Öğretmenler Gününüz kutlu olsun!
Esra Kaya
Ay, öğretmenlere çok üzülüyorum! Allah sabır versin!
Amin =)
Ahhhhhhhh, ben de aynı olayı yaşadım! Öğretmenim kanser oldu ve öldü. Allah kimseye nasip etmesin… Amin…
Çok üzüldüm senin için =( Ve umarım Allah kimseye nasip etmez =( Başın sağ olsun…