Ya Türkçe, Ya Hiç!

Türkçe dalgalansın köyde, şehirde
Dağında, düzünde ya Türkçe ya hiç!
Türkçe konuşulsun Türkçe her yerde
Sevinçte, hüzünde ya Türkçe ya hiç!

Sözler Türkçe olsun Türk’ün ilinde
Kavramlar, terimler Türkçe dilinde
Caddede, sokakta, okul yolunda
Bilimde, yazında ya Türkçe ya hiç!

Birazcık düşünsen Türkoğlu bir an
Türkçe mi vaazın, ilacın, yasan?
Konuştuğu dille düşünür insan
Her Türk’ün özünde ya Türkçe ya hiç!

Yabancı sözlerle doğan yargılar
Milletini, benliğini sorgular
İşyerleri, gazeteler, dergiler
Hepsinin sözünde ya Türkçe ya hiç!

Türkçe yaşıyorsa Türk diyarında
Bugün de olacak elbet yarın da
Yurdun balasında, ihtiyarında
Oğlunda, kızında ya Türkçe ya hiç!

Bir Karamanoğlu gelse dünyaya
Emreder: Ağızlar ayrı olmaya,
Türkçeden başka dil konuşulmaya.
Yazında, güzünde ya Türkçe ya hiç!

Türkiye Türklerin, kilidi tektir
Bayrağı da tektir dili de tektir
Bilirim Türk Demek Türkçe demektir
Atamın izinde ya Türkçe ya hiç!

Çin Seddi’yle, Viyana’nın önünde
Dilim koşar akıncılar yönünde
Varna’da, Çirmen’de zafer gününde
Mohaç’ın tozunda ya Türkçe ya hiç!

Kırım’dan Musul’a, Kıbrıs’tan Van’a
Bosna’dan, Üsküp’e, Azerbaycan’a
Tuna’dan ses gelir tâ Türkistan’a
Tüm yurdun gözünde ya Türkçe ya hiç!

Seyhun bizle çok önceden tanışır
Nil bize seslenir, bize danışır
Hazar Türkçe coşar, Türkçe konuşur
Fırat’ın nazında ya Türkçe ya hiç!

Kuşun ötüşünde, suyun sesinde
Tandır ateşinde, ocak isinde
Düğünde, ağıtta, göç Türküsünde
Gönlünde, sazında ya Türkçe ya hiç!

Türkçe bayrağımız, dillerde sancak
Ana sütü gibi tertemiz, berrak
Yeryüzü dilime dar gelir ancak
Mavi gökyüzünde ya Türkçe ya hiç!

Kenan ÇARBOĞA