Hayat yolunda pembe gözlükler takıp yürüyen insanlar yüzümde hep bir tebessüm oluşturur. Hayata karşı hiçbir olumsuzluk yoktur onlar için… İyi, güzel ama birazda kendini kandırmaktır bence…
Mutlu olmak için kim kendini kandırmaz ki, diyebilirsiniz? Fakat bir gün biri o gözlükleri zorla çıkartır ve gerçeklerle karşılaşmanızı sağlarsa canınız yanar. İnsanların her hatalarına karşı bir bahane üretir pembe gözlüklü hanımefendiler ya da beyefendiler. Ve insanlar hep iyidir onlar için… Sorsanız hayat çok güzel ama ben şöyle bir soru sorarım onlara:
Pembe gözlükler insanı gerçeklerden uzaklaştırır… Oysa karşımıza çıkan olaylar tamamen gerçektir; hayal ürünü değil. Biz o acı gerçeklere sırtımızı dönüp yürümeye devam edersek ilerde mutsuzluk yoluna doğru giden bir yola gireriz. Olumlu düşünmek iyidir ama her şeye olumlu bakmak değildir. İnsanlar yaptıklarından dolayı keşke dememeli, olayları olduğu gibi kabullenmeli ve çözüm üretmeli.
Bir yandanda her işte bir hayır vardır demeyi bilmeli insan… Ama insanlar her olayda şunu şu yüzden yapmıştır, aslında öyle demek istememiştir demeye başlarsa buyrun cenaze namazına…
Keşkesiz bir hayat için, mutlu olmak için bize gereken şey pembe gözlükler değil… Kırın atın onları… Bize gereken şey ‘kendimiziz'. Olayları olduğu gibi kabullenip çözüm üreten kendimiz… Her işte bir hayır vardır, diyebilen kendimiz… İnsanlara ve olaylara karşı gerçekçi yaklaşan kendimiz…
Kendinize iyi bakın 🙂
ESRA KAYA