Yolun Başındayım…
(Kübra Özkan)

Yolun başındayım;ama tırlatmaya az kaldı.
Hissediyorum;sanki bir şeyler olacak.
Bazen kendimi aşıyorum,bazen bulamıyorum.
Neden sanki kafamın bildiğini okuyamıyorum.
Kafam kendi içinde, içim kendi derdinde.
Bu bedene sığamıyorum,bazen taşacak kadar dinamik,sığamayacak kadar küçülüyorum.
Her şeyden soyutlanmak düşüncesi sararken bazen,bazen herkesle konuşmak,iletişim kurmak istiyorum.
Etrafla birlikteyken kendi içimi dinlemek istiyorum.
Boş oturmamak her anımla dolu dolu olmak istiyorum,canımı sıkıyorum.
Esip geliyor bazen uzaklardan hafif bir rüzgarın getirdiği ferahlık duygusu,yaptıklarımla övünebiliyor,insancıl yanımı seviyorum.
Sorumluluk almak istiyor,ele aldığım işi nasıl da güzel yapabileceğimi göstermek istiyorum.
Her sevdiğime sarılmak her güzel olan şeyi güzel yapana söylemek istiyorum.
Daha çok selam vermek,önümdeki yanımdaki her küçük çocuğun başını okşamak istiyorum.
Hayat benim içimdeyken dışarda kalmayı dışardayken içine dalmayı istiyorum.
Gereken her şeyi yapmak,yapmak istediğim her şeye vakit ayırmak,vakit ayıramadığım her şey için üzülüyorum.
Daha çok yazmak,okumak,düşünmek,araştırmak,merak etmek,ortaya bir şeyler koymak istiyorum.
Kendimi yaşarken yaşadığımı hissettirmek istiyorum.
Bir şeyler paylaşmak,paylaşılan biri,düşüncelerin açıklandığı bir kimse olmak istiyorum.
Hayatın içinden biri,birinin hayatı olmak diyorum.
Sorunlu olmak,sorunun içinde çözüm bulmak,çözümü yaratan olmak istiyorum.
Ağaç yetiştirmek,tarla sürmek,dalından elimle yetiştirdiğim bir meyveyi yemek diyorum.
Koskocaman gülümsemek,ta derinlerde hissetmek,aynı hisle dışarı bakabilmek,gülümsemenin vermiş olduğu o büyük hazla dünyaya bir kez bakmak istiyorum.
Diyorum ya
Hayatın içinde,
Hayatın dışında,
Etkilenmek,
Etkilemek,
Hissettirmek,
Hissetmek istiyorum.
Hayat diyorum!

|» “Sizden Gelenler” Sayfasına Dön! « |